مریم جون مثل همیشه گل کاشتی،مرتضی عزیز دیوونه وار عاشقتم و هیچ وقت فراموشت نمیکنم داداش گلم،هر روز با آهنگات زندگی میکنم،خیلی زود رفتی ،روحت شاد مرتضی جان،
دوستان ی لحظه خودتونو جای مرتضی بزارید بدونید که خواهید رفت از دنیا دیگه تمومه دیرو زود داره فقط زمان مشخص نیست چه می کنید میاید برا کنسرته مالزی برنامه ریزی کنید مرید کنسرت بدید وقتی که زیباییتون به موجبه بیماری که مهمه ازتون صلب بشه ومثلا موهای نازش و بمیرم براش ضعیف شدنه بدنش و لاغر شدنه چهره و اندامش *عزیزم*و خم به ابرو نیاورد تو این اوضاع چون دلش با هواداراش بود به عشقه اونا میخوند میدونست امید دو رو برشه و استقامت می کرد بی آنکه بیماری مسیرشو بسوی خدا تعیین کرده بود و پیشه خودش گفت با غصه و گوشه گیری خودخوری که چرا دیر فهمیدم چیزی عوض نمیشه و شروع به ساختنه آلبومه آخرش کرد و فقط برا دلخوشیه دله ما، کوه باید باشی که بتونی با مرگ بجنگی که مرتضی رشته کوهی بود صبور و استوار اما در آخر زلزله کار خودشو کرد و باران را نصیبه چشمانه بازماندگان کرد و خدا را شکر که اشک هست برای دلتنگی های بی وقتمان در آدینه های بی تو _____- ا از دوستان کسی خواست جملاتمو کامل کنه و خطی بزنه در ورق استقبال میکنم یا علی“`.
یه صبح جمعه ی پائیز ، تو دیگه چشماتو بستی/خبر این بار صحت داشت ، تو از سیّاره مون رفتی/ دیدی تو آخرین کنسرت ، چقدر مردم باهات خوندن/ سکوتت تلخ بود امّا یه بار مردم به جات خوندن/ بخواب آروم گل بیتا صدات تا آسمونا رفت/ اونی که اهل موندن بود ، خودش این بار و تنها رفت/ دیگه دلواپست نیستیم ، ستاره رو زمین جاش نیست/ شکسته قلبمون اما ، ستاره درد همراش نیست/ لالا .. لالا یکی بود و هنوزم هست و می مونه/ ولی از وقتی که رفته تمام شهر بارونه/ با شوق و صبر تا آخر ، فقط با درد جنگیدی/ یه ایران بدرقه ات کردن ، خودت بودی ، خودت دیدی/ یه دنیا خاطره مونده با تکرار هر آهنگت/ صدات هست و همه با بغض ، عمیق و سخت ، دلتنگت/ به جات یه صندلی ، خالی ، توی تالار میلاده / که عکس تو روی پرده اش بزرگ و صاف افتاده / لالا .. لالا صدای خوش ، ستاره ، کوچ ، تنهایی .. .. تو و پرواز ، تو اوجت .. با یه کنسرت رؤیایی / سفر خوش ، جاده ها هموار ، بدون! می مونی تا آخر .. مبارک باشه آغازت ، اگرچه سخته این باور / حالا خیلی کسا عشقو به آوازت بدهکارن / چه خوب شد که خودت دیدی .. چقدر مردم دوست دارن / یه صبح تلخ پائیزی دلامون خونه ی غم شد / چون از فهرست کنسرتا صدای مرتضی کم شد . . . ((مـــریــــم حـیــــــــدرزاده))
.
.
.
.
.
دارم دق میکنـــــم
من کل دکلمه های مریمو گوش دادم وعالین
آهنگای مرتضی هم کل زندگیمه
ممنون ازشعر قشنگت واقعا لایق مرتضی بود
صدحیف که نیست…صدحیف
عالی بود واقعأ ممنون
عالی بود.نمیدونم چی بگم. ولی انگار همه ی جوری میخوان نشون بدن که به یادتیم مرتضی.هنوز دوستت داریم.همیشه دوستت داریم
خیلی قشنگ بود روح مرتضی شاد باشه
مریم جون مثل همیشه گل کاشتی،مرتضی عزیز دیوونه وار عاشقتم و هیچ وقت فراموشت نمیکنم داداش گلم،هر روز با آهنگات زندگی میکنم،خیلی زود رفتی ،روحت شاد مرتضی جان،
مریم جون خیلی شعراتو دوست دارم ازت سپاسگزارم عزیزدلم.مرتضی پاشایی تا ابد دوستت دارم داداش
روح مرتضی پاشایی شاد شاد. امیدوارم سر سفره امام حسین(ع) باشه
رسول گلی واقعاً گلی با کامنتایی که میذاری.ممنون
دوستان ی لحظه خودتونو جای مرتضی بزارید بدونید که خواهید رفت از دنیا دیگه تمومه دیرو زود داره فقط زمان مشخص نیست چه می کنید میاید برا کنسرته مالزی برنامه ریزی کنید مرید کنسرت بدید وقتی که زیباییتون به موجبه بیماری که مهمه ازتون صلب بشه ومثلا موهای نازش و بمیرم براش ضعیف شدنه بدنش و لاغر شدنه چهره و اندامش *عزیزم*و خم به ابرو نیاورد تو این اوضاع چون دلش با هواداراش بود به عشقه اونا میخوند میدونست امید دو رو برشه و استقامت می کرد بی آنکه بیماری مسیرشو بسوی خدا تعیین کرده بود و پیشه خودش گفت با غصه و گوشه گیری خودخوری که چرا دیر فهمیدم چیزی عوض نمیشه و شروع به ساختنه آلبومه آخرش کرد و فقط برا دلخوشیه دله ما، کوه باید باشی که بتونی با مرگ بجنگی که مرتضی رشته کوهی بود صبور و استوار اما در آخر زلزله کار خودشو کرد و باران را نصیبه چشمانه بازماندگان کرد و خدا را شکر که اشک هست برای دلتنگی های بی وقتمان در آدینه های بی تو _____- ا از دوستان کسی خواست جملاتمو کامل کنه و خطی بزنه در ورق استقبال میکنم یا علی“`.
آخی چه رمانتیک!! متحول شدم از شعر زیبات مرسییییییی
عالی بود
صدات بهترینه
به من سربزن
سحر……………….
لطفا شما چیزی پیشنهاد نـــــــــــــــــــــکن…
خیلی زیبا خیلی عالی.ممنون
پیشنهاد میکنم یکی از خواننده های محبوب مثل محسن یگانه عزیز این شعر زیبا رو با آهنگ بخونه.
یه صبح جمعه ی پائیز ، تو دیگه چشماتو بستی/خبر این بار صحت داشت ، تو از سیّاره مون رفتی/ دیدی تو آخرین کنسرت ، چقدر مردم باهات خوندن/ سکوتت تلخ بود امّا یه بار مردم به جات خوندن/ بخواب آروم گل بیتا صدات تا آسمونا رفت/ اونی که اهل موندن بود ، خودش این بار و تنها رفت/ دیگه دلواپست نیستیم ، ستاره رو زمین جاش نیست/ شکسته قلبمون اما ، ستاره درد همراش نیست/ لالا .. لالا یکی بود و هنوزم هست و می مونه/ ولی از وقتی که رفته تمام شهر بارونه/ با شوق و صبر تا آخر ، فقط با درد جنگیدی/ یه ایران بدرقه ات کردن ، خودت بودی ، خودت دیدی/ یه دنیا خاطره مونده با تکرار هر آهنگت/ صدات هست و همه با بغض ، عمیق و سخت ، دلتنگت/ به جات یه صندلی ، خالی ، توی تالار میلاده / که عکس تو روی پرده اش بزرگ و صاف افتاده / لالا .. لالا صدای خوش ، ستاره ، کوچ ، تنهایی .. .. تو و پرواز ، تو اوجت .. با یه کنسرت رؤیایی / سفر خوش ، جاده ها هموار ، بدون! می مونی تا آخر .. مبارک باشه آغازت ، اگرچه سخته این باور / حالا خیلی کسا عشقو به آوازت بدهکارن / چه خوب شد که خودت دیدی .. چقدر مردم دوست دارن / یه صبح تلخ پائیزی دلامون خونه ی غم شد / چون از فهرست کنسرتا صدای مرتضی کم شد . . . ((مـــریــــم حـیــــــــدرزاده))
.
.
.
.
.
دارم دق میکنـــــم
یه صبح جمعه پاییز تو دیگه چشمتو بستی
خبر اینبار صحت داشت تو از سیارمون رفتی
دیدی تو آخرین کنسرت چقدر مردم باهات خوندن
سکوتت تلخ بود اما یبار مردم بجات خوندن
بخواب آروم گل بیتا صدات تا آسمونا رفت
اونی که اهل موندن بود خودش اینبارو تنها رفت
دیگه دلواپست نیستیم ستاره روزیمین جاش نیست
شکسته قلبمون اما ستاره درد همراش نیست
لا لا لا لا یکی بودو هنوزم هستو میمونه
ولی از وقتی که رفته تمام شهر بارونه
با شوق و صبر تا آخر فقط با درد جنگیدی
یه ایران بدرقت کردن خودت بودی خودت دیدی
یه دنیا خاطره مونده با تکرار هر آهنگ
صدات هستو همه با بفض عمیق و سخت دلتنگت
بجات یه صندلی.خالی توی تالار میلاده
که عکس تو روی پردش بزرگو صاف افتاده
لالالالا صدای خوش ستاره کوچ تنهایی
تو با پرواز تو اوجت با یه کنسرت رویایی
سفر خوش جاده ها هموار بدون میمونی تا اخر
مبارک باشه آغازت اگرچه سخته این باور
حالا خیلی کسا عشقو به آوازت بدهکارن
چه خوب شد که خودت دیدی چقد مردم دوست دارن
یه صبح تلخ پاییزی دلامون خونه ی غم شد
چون از فهرست کنسرتا صدای مرتضی کم شد
ممنون زیبا بود